ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สมี ๑ '

    สมี ๑  หมายถึง [สะหฺมี] น. คําเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก; (โบ)คําใช้เรียกพระภิกษุ.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สมี ๒

    [สะหฺมี] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesbania sesban (L.) Merr. ในวงศ์Leguminosae ดอกสีเหลืองมีประสีนํ้าตาล ใบคล้ายใบโสนใช้ทํายาและใช้ในพิธีพลีกูณฑ์. (ส. ศมี).

  • สมีปะ

    [สะมี] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).

  • สมีระ

    [สะมี] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

  • สมุก ๑

    [สะหฺมุก] น. ถ่านทําจากใบตองแห้งใบหญ้าคาเป็นต้นป่นให้เป็นผงประสมกับรักนํ้าเกลี้ยง สําหรับทารองพื้นบนสิ่งต่าง ๆ เช่นบานประตูหน้าต่างโบสถ์วิหารก่อนที่จะเขียนลายรดนํ้าปิดทอง.

  • สมุก ๒

    [สะหฺมุก] น. ภาชนะสานก้น ๔ มุม มีฝาสวมครอบ สําหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ. (ป. สมุคฺค ว่า หีบ, ตะกร้า).

  • สมุจจัย

    [สะหฺมุดไจ] น. การรวบรวม. (ป., ส.).

  • สมุจเฉท, สมุจเฉท

    [สะหฺมุดเฉด, เฉดทะ] น. การตัดขาด. (ป., ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒